
Κι όμως αμαζόνες υπήρχαν
Όταν τα έγραφε ο μέγας Ηρόδοτος...
Τα νέα πρόσφατα αρχαιολογικά ευρύματα στην Ουκρανία για την ύπαρξη αμαζόνων στην αρχαία εποχή, έρχονται να επιβεβαιώσουν τον μέγα ΄Ελληνα ιστορικό Ηρόδοτο, όταν έγραφε για τους Σκύθες. Μία νομαδική φυλή από έφφιπους βοσκούς και καβαλάρηδες που ξεκίνησαν μάλλον από τα βάθη της Ασίας και εγκαταστάθηκαν σε περιοχές όπως το σημερινό Καζακστάν, Αζερμπαιτζάν και νότια Ουκρανία.
Τα βασικά χαρακτηριστικά του λαού αυτού, ήταν ότι είχε κυρίως πολεμική κοινωνική οργάνωση και ότι οι γυναίκες χαρακτηρίζονταν ως ίσες απέναντι στους άντρες, αφού μπορούσαν να πολεμήσουν ισάξια στο πλευρό τους. Στην πραγματικότητα ο μύθος των αμαζόνων, βασίστηκε στις γυναίκες της νομαδικής αυτής φυλής, αφού οι αρχαίοι Έλληνες είχαν εντυπωσιαστεί από τις δυνατότητες τους, και εκτός από τον μύθο που δημιούργησαν για αυτόνομη γυναικεία φυλή με εξιδείκευση στην τοξοβολία, δημιούργησαν και πολλά έργα τέχνης προς τιμή τους, όπως η περίφημη ανάγλυφη σαρκοφάγος που βρίσκεται στο μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι και αναπαριστά αμαζονομαχία μεταξύ Ελλήνων και αμαζόνων.
Ο σκελετός λοιπόν που βρέθηκε σε τάφο στον λόφο Mamai στην Ουκρανία, από ομάδα αρχαιολόγων και εξερευνητών, έδειξε ξεκάθαρα πως πρόκειται για γυναίκα πολεμίστρια, με αντικείμενα γύρω της που υποστηρίζουν την θεωρία αυτή όπως χάλκινα κεφάλια βέλους ενώ η ύπαρξη κανάτας (όπου οι τότε σύγχρονες γυναίκες ευγενικής καταγωγής, διατηρούσαν αρώματα ή αρωματικά έλαια), δείχνει πως πρόκειτο και για γυναίκα υψηλού status.