Είναι πολλά τα strip clubs της Αθήνας?
Μάλλον ναι...
Πριν ένα μήνα περίπου, σε άρθρο μας στην κατηγορία "Editorials", με τίτλο "Τέλος κρίσης για τα strip clubs", είχαμε επισημάνει ότι η κατάσταση έχει σταθεροποιηθεί και ότι σταδιακά θα υπάρξει άνοδος.
Άνοδος η οποία δικαιολογείται κυρίως για τα strip clubs της πρώτης κατηγορίας, την οποία θα έχουμε την ευκαιρία να αναλύσουμε σύντομα.
Όμως τα 14 μαγαζιά (έχει αφαιρεθεί το Lido) που υπάρχουν αυτή την στιγμή στην πρωτεύουσα, μήπως είναι πολλά?
Αν θέλετε την γνώμη του neats είναι.
Βέβαια σε μία πόλη που με τα περίχωρα αγγίζει τα 5 εκατομμύρια κατοίκους, μπορεί να φαντάζει μικρός ο αριθμός 14, αλλά δεν είναι έτσι η κατάσταση.
Μην ξεχνάμε ότι η χρυσή περίοδος των strip club της Αθήνας, την οποία οριοθετούμε από το 1995 έως το 2010, οφείλεται σε μεγάλο ποσοστό στην ευημερία (έστω και με δανεικά) των πολιτών αυτής της χώρας την τότε εποχή.
Τα χρήματα έβγαιναν πιο εύκολα παλιά, και πιο εύκολα τα χάλαγε ο κόσμος. Ήξεραν ότι αυτά που χάλαγαν πχ ένα βράδυ σε ένα στριπτιζάδικο, θα τα έβγαζαν εύκολα την επομένη, είτε διαλέγοντας μία οποιαδήποτε μετοχή στο χρηματιστήριο, είτε κόβοντας και προσκομίζοντας στην τράπεζα, μία μεταχρονολογημένη 6μηνη επιταγή κλπ...
Υπήρχε λιγότερος έλεγχος, σχεδόν μηδενικές κινήσεις καρτών. Τώρα έχουν γίνει πιο φανερά τα πράγματα και δεν είναι εύκολο να κάνεις την τρελή ζημιά το βράδυ.
Άλλος σημαντικός παράγοντας που έκανε την τότε 15ετία πιο δυνατή για τους ιδιοκτήτες αυτών των μαγαζιών, είναι ότι δεν υπήρχε τόση προσφορά γυναικών, (και σε αριθμό και σε υπηρεσίες), όπως υπάρχει σήμερα. Η αλματώδης αύξηση των studios, των γραφείων escorts, των ανεξάρτητων call girls, ακόμα και απλών Ελληνίδων που με την κρίση αναγκάστηκαν να βγουν στην πιάτσα, έχει κάνει τον τόπο να έχει "βρωμίσει" από μουνί.
Από τα υπάρχοντα strip clubs, μόνο 6 έχουν τζίρους που ταιριάζουν έτσι ώστε να μπορούν να πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους, χωρίς πρόβλημα κάθε πρωί.
Τέλος επειδή όλα αυτά τα χρόνια ο συγκεκριμένος κλάδος δεν έχει διαφημιστεί (σε αυτό φταίνε οι ιδιοκτήτες) και υπάρχει μία παρεξήγηση ως προς την ποιότητα αυτής της διασκέδασης, δεν εισχώρησε νέο είδος πελατείας. Οι παλιοί που χάλαγαν λεφτά, παντρεύτηκαν, δεσμεύτηκαν, έχασαν λεφτά με την κρίση και τους έμειναν οι ωραίες αναμνήσεις.
Οι νέοι που μπήκαν στον χώρο ως πελάτες δεν δείχνουν να αγαπούν τον χώρο και να μαγεύονται από αυτόν όπως οι παλιοί. Ευτυχώς που υπάρχουν και οι τουρίστες και βοηθούν την κατάσταση, αλλιώς θα ήταν πολύ δύσκολα για όλους, αλλά περισσότερο για τους πιο αδύναμους...