Ένα ασύλληπτο τραγούδι του 1997...

Όπως όλα ήταν πιο ωραία, πιο αγνά και πιο ποιοτικά στο παρελθόν, έτσι ήταν και μουσική. Σαν τα τραγούδια των προηγούμενων δεκαετιών δεν βγαίνουν ξανά. Συγκροτήματα και καλλιτέχνες, που είχαμε την τύχη να τους ακούσουμε, ή να τους δούμε από κοντά, στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, πλέον είναι είδος προς εξαφάνιση.

Δυστυχώς πλέον στην Ελλάδα δεν έχουμε κάποιο κανάλι που να μας δείχνει αυτά που αξίζουν να δούμε στον τομέα της μουσικής. Παλιά είχαμε το MTV και μπορούσαμε να γνωρίσουμε τα πάντα. Τώρα έχουμε μόνο το ελληνικό Mad και τις λατινο-ραπ σαχλαμάρες που παίζει διαρκώς, ενώ στο ραδιόφωνο σχεδόν εξαφανίστηκαν οι καλοί παραγωγοί, από τους οποίους άκουγες και μάθαινες πολλά. 

Εδώ στο neats θα γνωρίσουμε τραγούδια που αξίζει να ξέρεις, από οποιοδήποτε είδος μουσικής. Πάντα είμασταν της άποψης ότι κάθε είδος μουσικής έχει να σου δώσει, να σου προσφέρει, στην διαύγεια και την απόλαυση του μυαλού σου.

Το "Bitter Sweet Sympony" των The Verve, είναι ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα ποιοτικής μουσικής. Για τη σημερινή νεολαία, ίσως είναι άγνωστο, αλλά όσοι νέοι έχουν την τύχη να μεγαλώσουν μέσα σε οικογένειες, με γονείς μουσικά μορφωμένους, σίγουρα θα το έχουν ακούσει σε κάποιο cd ή βινύλιο του μπαμπά ή της μαμάς.

Αν και οι Verve δεν κράτησαν πολλά χρόνια ως ομάδα, κατάφεραν να αφήσουν την σφραγίδα τους με κομμάτια σαν αυτό. Ήταν το πρώτο τους single, (Νο2 στα charts της Αγγλίας) από το τρίτο τους άλμπουμ (4 συνολικά έκαναν), το οποίο τους έκανε διάσημους.

Το παράξενο με αυτό το τραγούδι είναι ότι η επιτυχία του αμαυρώθηκε από νομικά προβλήματα σχετικά με την ιδιοκτησία του τραγουδιού. Παρόλο που το γκρουπ είχε εξασφαλίσει άδεια από τη Decca να χρησιμοποιήσει ένα δείγμα από 4 μπαρ μιας ορχηστρικής έκδοσης (τα γνωστά strings στην αρχή του τραγουδιού) του The Last Time από τους Rolling Stones, δίνοντας το 50% των δικαιωμάτων στους αρχικούς και ονομασμένους συγγραφείς Jagger & Richards, προχώρησαν χωρίς να έχουν την ρητή άδεια από τη διαχείριση των δικαιωμάτων του τραγουδιού. Όταν υπέβαλαν αναδρομικά, ο Allen Klein, ο οποίος διαχειρίζοταν τα δικαιώματα της μουσικής μέσω της εταιρείας ABKCO Records, απαίτησε και πέτυχε 100% δικαιώματα και πλήρεις πιστώσεις στους Mick Jagger και Keith Richards.

Το τραγούδι των Verve σε τίποτα δεν θυμίζει το αδιάφορο τραγούδι "the last time" των Rolling Stones. Απλά από την ορχηστρική του έκδοση πήραν τα strings, έβαλαν δικούς τους στίχους και μουσική και απογείωσαν την μουσική απόλαυση.

Ένα αθάνατο μουσικό κομμάτι...