No 1: Some like it hot (1959)
Η Νο1 κομεντί όλων των εποχών...
Ξεκίνημα λοιπόν της πρώτης κριτικής, από μία συλλογή με ταινίες που άλλες άφησαν πολύ, άλλες λίγο, το δικό τους στίγμα στην παγκόσμια ιστορία του κινηματογράφου.
Ορισμένα από αυτά είναι έργα τέχνης, που όσα χρόνια κι αν περάσουν, εξακολουθούν να είναι κλασικά, διαχρονικά, φρέσκα, φτιαγμένα με αγάπη και μεράκι, από τον πρώτο, μέχρι τον τελευταίο συντελεστή τους.
Εδώ από την στήλη του Collector, θα θυμηθούμε ηθοποιούς, ατάκες, μουσικά soundtracks, αλλά και σκηνοθέτες που άφησαν παρακαταθήκη για τις νεότερες γενιές.
Σαν πρώτη επιλογή, φέρνω στη θύμηση των παλαιοτέρων κυρίως, την αριστουργηματική κωμωδία του 1959, "Some Like It Hot" με ελληνικό τίτλο "Μερικοί το προτιμούν καυτό". Η ασπρόμαυρη αυτή ταινία έχει χαρακτηριστεί χρόνια τώρα, ως η Νο1 κομεντί του Αμερικάνικου κινηματογράφου και όχι βέβαια άδικα.
Είναι από τις λατρεμένες μου ταινίες που όσες φορές κι αν την δω, δεν την βαριέμαι. Την πρωτοπήρα σε dvd, με ωραία καθαρή εικόνα και αρκετά έξτρα πέραν της ταινίας, τα οποία όλα συμπεριλαμβάνονται σε ένα δισκάκι. Αν θυμάμαι καλά την είχα αγοράσει 10€, ενώ λιγουρεύτηκα την blu-ray έκδοση όταν είχε βγεί λίγο αργότερα.
Κι ενώ την βρήκα στην ίδια τιμή, με ωραίο έγχρωμο εξώφυλλο, δεν την αγόρασα, γιατί πάντα είχα άλλες ταινίες προτεραιότητα. Όμως τελικά την απέκτησα και σε blu-ray έκδοση, πολύ αργότερα, όταν αγόρασα κασετίνα αποκλειστικά με ταινίες blu-ray της Μαίριλιν Μονρόε.
Την ταινία σκηνοθέτησε ο τεράστιος Μπίλι Γουάιλντερ, που αξιώθηκε εν μέσω πολλών δυσκολιών, να κάνει την δεύτερή του ταινία, με την σούπερ σταρ της τότε εποχής Μαίριλιν Μονρόε, μετά το επίσης γνωστό φίλμ "7 χρόνια φαγούρα" του 1955.
Το "Μερικοί το προτιμούν καυτό" ήταν μία ταινία, που κυριολεκτικά ταλαιπώρησε όλο το συνεργείο, με τις αργοπορίες και τις ιδιοτροπίες της Μαίριλιν, αφού ο γάμος της με τον συγγραφέα Άρθουρ Μίλερ, πήγαινε από το κακό στο χειρότερο, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων.
Βέβαια, αυτή ήταν και η αφορμή να δημιουργηθεί ένας μεγάλος έρωτας, ανάμεσα στην πρωταγωνίστρια και τον παρτενέρ της Τόνι Κέρτις, που κρατήθηκε ως μυστικό για πολλά χρόνια.
Το στόρυ της ταινίας μας μεταφέρει στο Σικάγο του 1929, όπου δύο άνεργοι μουσικοί, ο Τζόε (Τόνο Κέρτις) και ο Τζέρι (Τζακ Λέμον), γίνονται μάρτυρες μακελειού (η σκηνή παραπέμπει στην σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου), και αναγκάζονται να μεταμφιεστούν σε γυναίκες, προκειμένου να γλυτώσουν από το κυνηγητό του γκάγκστερ (Τζώρτζ Ράφτ) και της συμμορίας του.
Με νέες ταυτότητες (Τζόζεφιν και Δάφνη), εισχωρούν σε μία γυναικεία μπάντα, και ταξιδεύουν προς το Μαιάμι.
Ο Τόνι Κέρτις (Τζόζεφιν) ερωτεύεται σφοδρά την Sugar (Μαίριλιν Μονρόε), ενώ ο Τζάκ Λέμον (Δάφνη), αποκτά φανατικό θαυμαστή, έναν εκατομμυριούχο gay. Χαρακτηριστική είναι η τελευταία ατάκα της ταινίας, όπου ο Τζακ προσπαθώντας να κάνει τον θαυμαστή του να παραιτηθεί, του αποκαλύπτει πως τελικά είναι άντρας, αλλά δέχεται την απρόβλεπτη ατάκα "nobody is perfect" (κανείς δεν είναι τέλειος) !!!
Το μπέρδεμα των φύλλων δόθηκε από τον σκηνοθέτη, με τόση φινέτσα και λεπτότητα, που σε καμία περίπτωση δεν ξέφυγε από αυτό που ήθελε να δημιουργήσει, δηλαδή μία απολαυστική, φρενήρη κωμωδία.
Ίσως κάποιοι να μην το γνωρίζουν, αλλά από ορισμένους κριτικούς, η ταινία θεωρείται ως ρημέικ της γερμανικής ταινίας του 1951 "Fanfaren der Liebe", η οποία στηρίχθηκε στο έργο του Michael Logan, με μοναδική διαφορά την απουσία της συμμορίας, την οποία μάλλον συμπλήρωσε ο Robert Thoeren σε συνεργασία με το Michael για την ταινία του Γουάιλντερ.
Η ταινία γυρίστηκε στο πολυτελές Hotel Del Coronado (Σαν Ντιέγκο - Καλιφόρνια), το οποίο ήταν τότε το μεγαλύτερο ξενοδοχείο αναψυχής στον κόσμο. Άνοιξε το 1888, και ήταν το πρώτο κτίριο στο οποίο εγκαταστάθηκε ηλεκτρικό ρεύμα, με επίβλεψη από τον ίδιο τον Τόμας Έντισον !
Από τα δωμάτιά του πέρασαν αρκετοί πρόεδροι της Αμερικής, και φυσικά επώνυμοι αστέρες του Χόλλυγουντ, όπως ο Ροδόλφο Βαλεντίνο, ο Τσάρλι Τσάπλιν, ο Ραμόν Ναβάρο κ.α..
Με budget περίπου τρία εκατομμύρια δολάρια, η ταινία απέσπασε μόνο το Όσκαρ ενδυματολογικής εργασίας ασπρόμαυρης ταινίας, ενώ ήταν υποψήφια για άλλα πέντε χρυσά αγαλματίδια, (και όχι 7 συνολικά που αναφέρει στο πίσω μέρος το κουτί από την Odeon) όπως πρώτου ανδρικού ρόλου στον Τζακ Λέμον και σκηνοθεσίας.
Επίσης να αναφέρω μιας και μιλάμε και για την dvd έκδοση, ότι εκτός του λάθους στα προτεινόμενα Όσκαρ, αναγράφεται από την εταιρεία διανομής, ότι το έργο είναι έγχρωμο, ενώ είναι ασπρόμαυρο. (άλλο ένα συνηθισμένο τρικ για να πουλήσουν).
Το 2000 το Αμερικάνικο Ινστιτούτο Ταινιών, θεώρησε την ταινία ως την μεγαλύτερη αμερικάνικη κωμωδία όλων των εποχών, ενώ πρόσφατα το 2017 το BBC ανάμεσα σε 253 κωμωδίες από 52 χώρες την ανέδειξε, επίσης Νο1 κομεντί του κόσμου !!!
Λόγω της ιδιαιτερότητας των πρωταγωνιστών, ο σκηνοθέτης και φυσικά η παραγωγός εταιρεία United Artists, συμφώνησαν να γυριστεί η ταινία σε ασπρόμαυρο φιλμ, προκειμένου να είναι πιο πειστική η μεταμόρφωση των (Τζόζεφιν & Δάφνης).
Αυτό βέβαια δεν επηρέασε καθόλου την εμπορική αλλά και κριτική επιτυχία της ταινίας, η οποία την έκανε cult και φυσικά Νο1 παγκόσμια κομεντί όλων των εποχών, μάλλον για πάντα...