Άτυποι κανόνες...

Καλώς ή κακώς, ο χώρος της strip σκηνής είναι μικρός και όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους.

Τόσο τα καλά αλλά κυρίως τα κακά νέα μαθαίνονται εύκολα και γρήγορα για ένα μαγαζί, για μία χορεύτρια, για ένα συμβάν που έγινε ξαφνικά στη νύχτα.

Όλα αυτά μαθαίνονται κυρίως με τρεις τρόπους. 

α) από πελάτες που γυρίζοντας από στριπτιζάδικο σε στριπτιζάδικο λένε τι συνάντησαν ή τι έγινε.

β) από οδηγούς taxi που συνεργάζονται με διάφορα από αυτά τα μαγαζιά και τρέχουν να σφυρίξουν πρώτοι τα νέα.

γ) από το ίδιο το προσωπικό που διατηρεί φιλικές σχέσεις με εργαζόμενους από άλλα μαγαζιά του είδους.

Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι, αλλά αυτοί είναι οι πιο ενδεδειγμένοι.

Επίσης κάτι που είναι πολύ συχνό ανάμεσα στα strip clubs της Αθήνας, είναι οι μετακινήσεις των κοριτσιών (strippers), από ένα μαγαζί σε κάποιο άλλο. Αυτό συνήθως συμβαίνει όταν κάποια κοπέλα θέλει να φύγει από ένα μικρό μαγαζί όπου βλέπει ότι δεν έχει πελατεία, ή δεν την πληρώνουν, υπάρχουν τσακωμοί ή παρεξηγήσεις.

Στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι και τόσο εύκολο να το πετύχει, γιατί α) ορισμένα μαγαζιά έχουν κάνει μία άτυπη συμφωνία ότι δεν ανταλλάσουν χορεύτριες μεταξύ τους β) οι συστάσεις τους όσα κι αν πουν αυτές στα νέα αφεντικά, δεν είναι και οι καλύτερες από τα μαγαζιά που αποχωρούν.

Η καλύτερη περίπτωση για αυτές τις χορεύτριες είναι να φύγουν από Ελλάδα, να δοκιμάσουν για λίγους μήνες σε κάποιο άλλο κράτος και να ξαναγυρίσουν αργότερα ως καινούργιες...