Η ουτοπία του ραδιοφώνου
Φθίνουσα και αδιάφορη πορεία...
Για πολλά χρόνια το ραδιόφωνο υπήρξε η απόλυτη συντροφιά του Έλληνα, τότε που δεν υπήρχε καν η τηλεόραση και αργότερα πριν βγει το ίντερνετ.
Ακόμα θυμόμαστε που περιμέναμε ως έφηβοι να ακούσουμε, συγκεκριμένη μέρα και ώρα, τον αγαπημένο μας ραδιοφωνικό παραγωγό, που ανακοίνωνε για παράδειγμα το top 10 της Μεγάλης Βρετανίας ή τα τραγούδια του Billboard.
Σαν νέοι, ονειρευόμασταν να φτιάξουμε τον δικό μας μουσικό ραδιοφωνικό σταθμό, ή να αναλάβουμε έστω και μερικά λεπτά εκπομπής στον τότε επαναστατικό για τα δεδομένα της εποχής Jeronymo Groovy, ή τα βράδια ξενυχτούσαμε με τις εκπομπές του Radio Blackman...
Είμαστε ευτυχείς που ζήσαμε όλες αυτές τις ωραίες στιγμές που τώρα αναπολούμε, αφού ο ερχομός του ίντερνετ, άλλαξε κυριολεκτικά το τοπίο.
Το ραδιόφωνο έγινε κάτι το απρόσωπο αφού πλέον ελάχιστοι μουσικοί παραγωγοί έμειναν και όλα έγιναν αυτοματοποιημένα. Στους περισσότερους ραδιοφωνικούς σταθμούς, παίζει πλέον μία τεράστια λίστα μουσικής (Ελληνικά ή ξένα), με διακοπές ανά διαστήματα για σποτάκια, που τα περισσότερα είναι για να διαφημίζουν τον σταθμό και όχι για να διαφημίζουν επιχειρήσεις.
Το να αποκτήσεις πλέον ραδιοφωνική εκπομπή, είναι πλέον εφικτό μόνο αν έχεις σπόνσορα ως πλάτη για να σε πληρώνει, αφού ο εκάστοτε ραδιοφωνικός σταθμός με τα βίας βγάζει τα έξοδά του.
Ποιοι όμως ακούνε βασικά ραδιόφωνο την σημερινή εποχή στην Ελλάδα?
Κυρίως οι ταξιτζήδες, αφού για αυτούς είναι η απόλυτη συντροφιά στην άσφαλτο, αλλά και αυτοί ακούνε συγκεκριμένα πράγματα με προτεραιότητα 90% αθλητικό περιεχόμενο. Επίσης πολλοί οδηγοί όπως και εμείς, ακούμε ραδιόφωνο στο αυτοκίνητό μας για λίγο πριν φτάσουμε στην δουλειά μας κάθε πρωί.
Επιλεγμένους μουσικούς σταθμούς να ακούγονται, θα βρούμε σε καφετέριες (που να πληρώνουν dj's), σε κομμωτήρια, στο σαλονάκι του γραφείου του γιατρού που περιμένεις την σειρά σου, στο δωμάτιο του στούντιο που περιμένεις την ιερόδουλη, ακόμη και σε κάποιες οργανωμένες παραλίες, τώρα το καλοκαίρι. Τραγούδια το ένα πίσω από το άλλο, χωρίς ίχνος ομιλίας από παραγωγούς, που εξαφανίστηκαν όπως άλλα επαγγέλματα.
Τι έγιναν όμως όλοι αυτοί (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων) που έπαιζαν μουσική στο ραδιόφωνο?
Πλέον κάνουν άλλες δουλειές άσχετες με την μουσική, κάποιοι έγιναν dj's, κάποιοι κουβαλάνε πίτσες και σουβλάκια και κάποιοι ουτοπιστές για να μην πούμε γραφικοί, άνοιξαν ραδιοφωνικό σταθμό στο διαδίκτυο, απευθυνόμενοι σε μηδενικό κοινό, έτσι απλά γιατί μέσα τους τρώει το σαράκι του ραδιοφωνικού παραγωγού, αψηφώντας το γεγονός ότι κανείς δεν τους παρακολουθεί.
Όλοι οι νέοι πλέουν στην Ελλάδα παρακολουθούν τις μουσικές εξελίξεις και χαραμίζουν τα πολύτιμα megabites που έχουν στον κινητό τους για να ακούνε και να βλέπουν youtube, mad και social media.
Το ραδιόφωνο όπως το ξέραμε, δεν υπάρχει και ούτε θα γίνει ποτέ το ίδιο...