Τελικά καταφέραμε κάτι ?
Μάλλον είμαστε πιο κάτω...
Η ημερομηνία 17 Νοεμβρίου 1973 έχει χαραχθεί στις μνήμες μας ως το ξεκίνημα μίας νέας πορείας για την πολιτική ζωή του τόπου μας.
Τα χαράματα περίπου της τότε ιστορικής μέρας ο Α. Σκευοφύλαξ, χειριστής του μοιραίου tank έσπαζε την πόρτα του Πολυτεχνείου, ξεκινώντας μία φρικιαστική διαδικασία που έδωσε στους τότε αστυνομικούς το έναυσμα να βαράνε στο ψαχνό όποιον έβρισκαν.
Τόσος ήταν ο φανατισμός που επικρατούσε στην Αστυνομία και τον στρατό ειδικά εκείνο το βράδυ που θα μπορούσαμε να είχαμε θρηνήσει δεκάδες για να μην πούμε εκατοντάδες θύματα, αν δεν υπήρχαν κάποιες φωνές να συγκρατήσουν κάπως την κατάσταση.
Ποτέ δεν μάθαμε πόσοι αληθινά σκοτώθηκαν από αδελφικά χέρια εκείνο το βράδυ, με επικρατέστερο νούμερο τα 24 θύματα.
Τα επόμενα χρόνια με πρόσχημα ότι πλέον η ελευθερία υπάρχει, ξεκίνησε η "ανάκαμψη" της Ελλάδας που βασίστηκε στα ρουσφέτια, στα ξένα δανεικά, στην καλοπέραση, στις μίζες, για να φτάσουμε στην άτυπη δικτατορία του χρήματος, που βιώνουμε στις μέρες μας.
Τελικά όσοι έχυσαν το αίμα τους για κάποια πιστεύω και ιδανικά τότε, νιώθουν δικαιωμένοι από εκεί ψηλά για την πορεία που διέγραψε η χώρα μας από τότε έως σήμερα?
