O μοναχικός καβαλάρης
Μερικοί θα μπορούσαν να είναι συγγραφείς...
Για όσους ασχολούνται με τις βόλτες στα “ιερά” ιδρύματα (βοτανικός-κωνσταντινουπόλεως-βριλησσού-μεταξουργείο-φυλής-καβάλας-συγγρού-κηφισσού κλπ), η επίσκεψη αλλά και η ικανοποίηση, δεν φτάνουν, αν δεν γράψουν στο ιντερνετ πως πέρασαν.
Άλλοι το κάνουν για να προστατέψουν τους υπόλοιπους που θέλουν μελλοντικά να τα επισκεφτούν, άλλοι για έτσι την βρίσκουν, άλλοι γιατί έχουν μέσα τους την τρέλα της πένας. Πραγματικά είναι απίστευτο πως μερικοί άνθρωποι γράφουν κατεβατά ολόκληρα (ούτε βιβλίο να έγραφαν), για το πως πέρασαν, (με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες). Πραγματική αρρώστια, που κατά την ταπεινή μας γνώμη υποδηλώνει την έσχατη μορφή μοναξιάς. Μερικοί μάλιστα (φαίνονται από το γράψιμο ότι είναι πάνω από 40 ετών), χρησιμοποιούν δύσκολές παλιές ελληνικές λέξεις, και κάνουν ΜΠΑΜ ότι όλη τους η ζωή είναι μία επίσκεψη στα κόκκινα φανάρια...
Ευτυχώς που υπάρχουν αυτές οι κοπέλες και φυσικά το διαδίκτυο...
