Για όσους αντέχουν...

Πολλοί την χαρακτήρισαν ως την υπέρτατη ταινία τρόμου, και θα λέγαμε ότι συμφωνούμε σε μεγάλο βαθμό.

Αν και η μόδα της τελευταίας δεκαετίας είναι ο ψυχολογικός τρόμος (Conjuring-Incidious-Annabelle κλπ.) και όχι οι serial killers όπως παλιά (Halloween-Friday the 13th-Chainsaw massacre κλπ.), η παραγωγή του 2015 με τίτλο "Martyrs", έρχεται να τα συνδυάσει όλα, με την πλάστιγγα να γέρνει όμως σαφώς περισσότερο προς την δεύτερη κατηγορία και το αίμα να ρέει άφθονο.

Η ταινία είναι remake γαλλικής ταινίας του 2008 με τον ίδιο τίτλο.

Και οι 2 ταινίες είναι απίστευτα δυνατές ως προς την ωμότητα που παρουσιάζουν, αλλά η αμερικάνικη έκδοση χαρακτηρίστηκε χειρότερη, επειδή κάνει copy ακριβώς πάνω σε κάθε σκηνή της γαλλικής. Μόνο οι πρωταγωνιστές αλλάζουν και οι διαφορετικοί χώροι ως background. 

Το στόρι έχει να κάνει με την πρωταγωνίστρια (Λούσι) που προσπαθεί να πάρει εκδίκηση για τον εγκλεισμό της και τον απίστευτο βασανισμό που υπέστη επί χρόνια σε ένα υπόγειο-σφαγείο, παρασύροντας την κολλητή της (Άννα) από το ορφανοτροφείο που μεγάλωσαν μαζί, σε μια εφιαλτική δοκιμασία. 

Την ταινία αν και την είχα δει στα ράφια του videoclub που είμαι πελάτης, δεν την είχα επιλέξει, ίσως λόγω τίτλου, αλλά δεν μπήκα και στον κόπο να την γυρίσω στο πίσω μέρος και να διαβάσω την πλοκή. Αν το είχα κάνει, θα την είχα διαλέξει.

Την ταινία την γνώρισα πρόσφατα μέσα στην περίοδο της καραντίνας, και αφού την είδα σε ελληνικό κανάλι στο youtube με ελληνικούς υπότιτλους και 720p ανάλυση και την απόλαυσα στην smart tv 4κ των 55 ιντσών που διαθέτω.

Την έκανα ήδη copy και την θεωρώ μία ταινία που πρέπει να είναι στην συλλογή του "the collector", αφού δεν το  κρύβω ότι είμαι fan του συγκεκριμένου είδους.

Η ταινία θάφτηκε και απαγορεύτηκε από τους κριτικούς, αλλά δεν παύει να είναι μία από τις πιο δυνατές ταινίες που έχω δει τόσα χρόνια, και πιστέψτε με έχω δει πολύ υλικό.

Μόνο για τους λάτρεις του τρόμου. Οι υπόλοιποι δεν νομίζω ότι θα αντέξουν...