Ωρέ που πάμε...

Μία φορά και έναν καιρό, τότε που η κατάσταση ήταν πιο ωραία, πιο αθώα, πιο ανθρώπινη, υπήρχε το παραδοσιακό μας σουβλάκι (πίτα τυλιχτή με γύρο χοιρινό ή καλαμάκι).

Ποιος Έλληνας ή ποιος τουρίστας δεν έχει γευτεί το πιο διάσημο, γρήγορο και ολοκληρωμένο έδεσμα της Ελλάδας. 

Τα τελευταία χρόνια άνοιξαν εκατοντάδες καταστήματα που προσφέρουν αυτή την απόλαυση, άλλα πιο πετυχημένα, άλλα λιγότερο, αφού η μανία του Έλληνα να ξοδεύει χρήματα για να φάει έξω είναι χαρακτηριστική.

Όμως αν και η προσφορά έγινε μεγάλη και θα περιμέναμε μία σταθερότητα ή ακόμα και μείωση της τιμής, εντούτοις το ελληνικό σουβλάκι βαδίζει τον σταθερό ανηφορικό δρόμο ως προς την τιμή του. 

Σε πολλές καλές περιοχές της Αθήνας το τυλιχτό σουβλάκι έφτασε πλέον τα 3 ευρώ (συνήθως 2,90€ ή 2,70€) ενώ σκέτο ένα καλαμάκι από χοιρινό κρέας 1,70€ - 1,80€ ή ακόμα και 2€.

Όταν με 5-8 ευρώ μπορείς να απολαύσεις μία οικογενειακή πίτσα 8-10 τεμαχίων, το ελληνικό σουβλάκι αρχίζει να ξεφεύγει, αφού για να βολευτεί (χορτάσει) μία οικογένεια πρέπει να δαπανήσει από 15-20 ευρώ.

Αλλά δεν έφτανε μόνο η αύξηση της τιμής. 

Ειδικά 3 μήνες που τα μαγαζιά ήταν κλειστά, οι ιδιοκτήτες σκέφτηκαν όχι μόνο να αυξήσουν τις τιμές για να ισοσταθμίσουν την χασούρα, αλλά μείωσαν την ποσότητα κρέατος και χάλασαν και την ποιότητα (σύνηθες φαινόμενο όταν ένα μαγαζί πιάσει οικονομικά σε μία περιοχή).

Πάντα ο καταναλωτής έχει το τελευταίο λόγο, αφού αυτός μπορεί να ανεβάσει και να κατεβάσει τις τιμές. Όσο οι μαγαζάτορες βλέπουν ότι όλοι σαν μοσχάρια ζητάνε να φάνε για παράδειγμα χοιρινό γύρο, τόσο κι αυτοί θα ανεβάζουν τις τιμές και όποιος αντέξει.

Το ελληνικό σουβλάκι καταντάει προνόμιο απόλαυσης όλο και λιγότερων Ελλήνων...