Το ελληνικό κινηματογραφικό διαμάντι...

Μπορεί ο παλιός κλασικός ελληνικός κινηματογράφος που τόσο αγαπήσαμε να στηρίχθηκε στην κωμωδία, αλλά αν κάποιος ανατρέξει βαθιά, θα βρει σπάνια αληθινά διαμάντια, που παρά τα πενιχρά μέσα της τότε εποχής, θεωρούνται αριστουργήματα.

Ταινίες που άφησαν το στίγμα τους χάρη στην προσωπικότητα των ηθοποιών, του καλογραμμένου σεναρίου, των μηνυμάτων που ήθελαν να περάσουν, της διαχρονικότητας των καταστάσεων που ανέλυαν. 

Τέτοια ταινία είναι και η παραγωγή του 1958 "Ένας ήρωας με παντούφλες" με τον ογκόλιθο της υποκριτής Βασίλη Λογοθετίδη. 'Ενα αριστούργημα όπως και η "κάλπικη λύρα", "ο δράκος" και πολλές άλλες, που όσα χρόνια κι αν περάσουν πάντα θα είναι αξέχαστες.

Γυρισμένη ουσιαστικά σε τέσσερα μόνο πλάνα (καφενείο - σπίτι του στρατηγού Δεκαβάλα - πολιτικό γραφείο - μικρή πλατεία), έχει όλα τα στοιχεία που αναφέραμε παραπάνω, και καταπιάνεται με μία συνηθισμένη κατάσταση από τότε, που διογκώθηκε στην εποχή μας, και αφορά την ρεμούλα και τους επιτήδειους που τρώνε χρήματα από τα κρατικά κονδύλια.

Καλό είναι τα ιδιωτικά κανάλια της τηλεόρασης να μην μας βομβαρδίζουν συνέχεια με ταινίες και εκφράσεις τύπου "έχω και κότερο πάμε μία βόλτα" που μπορεί φυσικά να είναι διασκεδαστικές και κλασσικές, αλλά δεν είναι για να σε προβληματίσουν.

Όλα χρειάζονται, ας δοθεί και σε άλλες ταινίες πιο σοβαρές, η απαιτούμενη προσοχή, κι ας μην είναι τόσο εμπορικές.

Είμαι πολύ περήφανος που έχω τέτοιου είδους ταινίες και για τον ελληνικό κινηματογράφο στην συλλογή του "The Collector" και φυσικά δεν περιμένω τις κατευθυνόμενες προβολές, από καναλάρχες που τα τσεπώνουν για να απολαύσω και να θυμηθώ πόσο ποιοτικός ήταν ο Ελληνικός Κινηματογράφος κάποτε.

Αλήθεια πως χάλασε το χρήμα τόσο κόσμο...