Η πτώση της Κωνσταντινούπολης...

Σαν σήμερα πριν από 568 χρόνια, (29 Μαίου 1453), η Κωνσταντινούπολη έπεσε στα χέρια του Σουλτάνου Μεχμέτ Β (Μωάμεθ ο πορθητής) και του υπέρογκου στρατού του που αριθμούσε περίπου 150 χιλιάδες στρατιώτες.

Απέναντι του παρατάχθηκαν λιγότεροι από 10.000 υπερασπιστές, οι οποίοι σαφώς δεν ήταν αρκετοί, όσο κι αν ήθελαν να περηφανεύονται για τα δυνατά τείχη της Πόλης.

Η πτώση της Κωνσταντινούπολης αποτελεί ίσως το πιο σημαντικό και σπουδαίο γεγονός στην πολιτική και στρατιωτική ιστορία της Ευρώπης.

Συμβολίζει το τέλος μίας ιστορίας χιλίων ετών περίπου της Ορθόδοξης δύναμης, και την αρχή μιας νέας και εντελώς διαφορετικής, χειρότερης εποχής. Τίποτα καλύτερο δεν ήρθε για να αντικαταστήσει τον βυζαντινό (ελληνικό) πολιτισμό.

Οι μάχες έγιναν στους δρόμους της Πόλης, αφού πρώτα οι Τούρκοι κατάφεραν να καταλάβουν την κύρια πύλη της πρωτεύουσας του Βυζαντίου.

Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος έπεσε στη μάχη, και όταν οι Τούρκοι βρήκαν το πληγωμένο σώμα του, έκοψαν το κεφάλι του και το έβαλαν σε παλούκι για να το προσφέρουν στον Σουλτάνο.

Για τρεις ημέρες υπήρξαν ληστείες και βία στην Κωνσταντινούπολη. Οι Τούρκοι σκότωσαν στη σειρά όλους που συναντούσαν στους δρόμους: άνδρες, γυναίκες, παιδιά, ενώ τα σπίτια των κατοίκων λεηλατήθηκαν επίσης ένα προς ένα. 

Παρόλο που η δυτική Ευρώπη σοκαρίστηκε που μία μεγάλη και ιστορική χριστιανική πόλη έπεσε στα χέρια των απίστων, εντούτοις ποτέ δεν οργανώθηκε μία σταυροφορία, αφού όλοι οι βασιλιάδες και ηγεμόνες της Ευρώπης δικαιολογήθηκαν ότι είχαν δικά τους τοπικά ζητήματα και προβλήματα να λύσουν και η Κωνσταντινούπολη έπεφτε πολύ μακριά για να ασχοληθούν μαζί της, δείχνοντας απιστία και απροθυμία να πολεμήσουν χωρίς ιδιωτικό όφελος και συμφέρον...