No 5: "Exodus" (1960)
Η ταινία για το έθνος του Ισραήλ...
Ψάχνοντας μέσα στην συλλογή του "the collector", συνάντησα μία ταινία στην οποία δεν είχα δώσει μεγάλη προσοχή, με τίτλο "Exodus".
Αγοράστηκε τουλάχιστον 3-4 χρόνια πριν σε μορφή dvd, στην τιμή των 10€ γιατί πρώτα από όλα ήταν κλασική ταινία του 1960, (τρελαίνομαι για κλασικό αμερικάνικο κινηματογράφο), ενώ άλλος σημαντικός λόγος ήταν ο κύριος πρωταγωνιστής της, ο Πολ Νιούμαν.
Γυρίζοντας στο πίσω μέρος του dvd και διαβάζοντας την ιστορία, δεν μπορώ να πω ότι με τράβηξε, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να μην την πάρω, για τους λόγους που ανέφερα παραπάνω.
Δεν την είδα ποτέ παρά μόνο την τσέκαρα, αν έχει όντως ελληνικούς υπότιτλους, γύρισα γρήγορα τα chapters, και παρατήρησα ότι είναι τεράστια σε διάρκεια (3 ώρες και 20 λεπτά), το οποίο με αποθάρρυνε αρχικά, αφού δεν τρελαινόμουν και για την ιστορία. Είπα στον εαυτό μου, την παίρνω και κάποια στιγμή όταν θα είμαι πολύ free θα την δω.
Έτσι και έγινε μπήκε στο ράφι, μαζί με τις υπόλοιπες πολεμικές ταινίες, αφού το συγκεκριμένο είδος κινηματογράφου το έχω ξεχωρίσει, όπως άλλωστε και άλλες κατηγορίες (πχ κωμωδίες-θρίλερ-τρόμου-γουέστερν κλπ).
Από τότε έως σήμερα έχω δει πάρα πολλές ταινίες που αγόρασα μεταγενέστερα από αυτήν, αλλά χρειάστηκε να περάσει τόσο μεγάλο διάστημα για να την θυμηθώ ξανά. Έτσι πήρα την απόφαση να κάτσω να την δω αφού περιεργάστηκα προσεκτικά το κουτί του dvd. Αυτό που κοίταξα αμέσως και μου έδωσε ελπίδα ότι θα είναι μία καλή ταινία, ήταν ο σκηνοθέτης.
Ο Ότο Πρέμιγκερ υπήρξε ένας ιδιόμορφος σκηνοθέτης (μισός Αυστριακός, μισός Ουγγαρέζος), που έκανε καριέρα στο παλιό κλασικό Χόλυγουντ. Θα τον χαρακτήριζα κάτι σαν Ταραντίνο της εποχής τότε, αφού στην πενηντάχρονη περίπου καριέρα του, καταπιάστηκε πολλές φορές (εκτός του φιλμ νουάρ), με θέματα τα οποία ήταν ταμπού και πολύ προχωρημένα για την τότε Αμερική, όπως ο βιασμός, τα ναρκωτικά, η ομοφυλοφιλία κ.α
Το δεύτερο που μου άρεσε στην ταινία, ήταν το υπόλοιπο cast, που αρχικά δεν είχα προσέξει. Δίπλα στον Πολ Νιούμαν η Eva Marie Saint με 2 μεγάλους ρόλους στη ζωή της (Στο λιμάνι της αγωνίας δίπλα στον Μάρλον Μπράντο (1954) όπου και πήρε όσκαρ ερμηνείας, και "Στη σκιά των τεσσάρων γιγάντω" (1959), ένα από τα καλύτερα θρίλερ του Χίτσκοκ). Είναι και η μοναδική ηθοποιός της ταινίας που εξακολουθεί να ζει ακόμη και σήμερα (95 ετών)...!!!
Επίσης Ο μεγάλος Άγγλος ηθοποιός Ραλφ Ρίτσαρσον, ο γόης του Χόλιγουντ Τζον Ντέρεκ (οι 10 εντολές 1956), ο Χιού Γκρίφιθ (όσκαρ με το Ben-Hur 1959), κ.α..
Μιας και ανέφερα την ταινία Ben-Hur του 1959, να επισημάνω το εξής: Η ταινία Exodus ήταν υποψήφια για 3 όσκαρ αλλά τελικά κέρδισε μόνο ένα, αυτό της μουσικής. Αν παρατηρήσει κάποιος την μουσική στους εισαγωγικούς τίτλους της ταινίας, θα ανακαλύψει ότι σε πολλά σημεία η μουσική του Έρνεστ Γκόλντ θυμίζει την μαγική μουσική του Μίκλος Ρόζα, ένα χρόνο πριν με το Μπεν Χουρ που πήρε και το Όσκαρ. Τυχαίο δεν νομίζουμε...
Στα περί ιστορίας του φιλμ, να πούμε πως πρόκειται για μία ταινία που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Leon Uris, έχει να κάνει με την ίδρυση του έθνους του Ισραήλ, με την διχοτόμηση της Παλαιστίνης, την Αγγλική επιρροή στην γύρω περιοχή. Η ταινία έχει χαρακτηριστεί ως «Σιωνιστικό έπος», και πολλοί σχολιαστές και κριτικοί κινηματογράφου, υποστηρίζουν ότι η συγκεκριμένη ταινία άσκησε μεγάλη επιρροή στην τόνωση του Σιωνισμού και της υποστήριξης του Ισραήλ στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στο Ισραήλ και στην Κύπρο.
Συμπερασματικά πρόκειται για μία αξιόλογη ταινία, δεν με κούρασε αφού την είδα ευχάριστα, και έχει μία μαγεία από την εποχή του καλού, χρυσού cinema της Αμερικής....