Ο απόλυτος ερωτικός χορός...

Στον Δυτικό κόσμο τον χορό oriental τον αποκαλούν χορό της κοιλιάς και εκφράζει απόλυτα τον χορό της Ανατολής. Μπορεί να δείχνει απλός και ελεύθερος, αλλά διέπεται από αυστηρούς κανόνες και η εκτέλεσή του δεν είναι και ότι πιο εύκολο.

Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, προέρχεται από την Ελλάδα και τις τελετουργίες γονιμότητας, προς τιμή των θεών, όπως της Αφροδίτης, της Δήμητρας, ή ακόμη και του θεού Πάνα.

Στην Αίγυπτο συναντάμε την μεγαλύτερη ποικιλία διαφορετικών χορών που χωρούν κάτω από την ομπρέλα (οριεντάλ), από τα παραδοσιακά είδη έως τη σύγχρονη μορφή του χορού της κοιλιάς. Χαρακτηριστική είναι ο κατά κόρον κατακερματισμός (διαχωρισμός) του σώματος.

Στην Ελληνική παράδοση δεν υπάρχει χορός που να σχετίζεται με τον χορό της κοιλιάς. Ωστόσο το τσιφτετέλι το οποίο είναι διαδεδομένο στην Ελλάδα, περίπου από τη δεκαετία του 60, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ελαφρά μορφή του χορού της κοιλιάς.  Χαρακτηρίζεται από ελεύθερη μορφή κίνησης σύμφωνα με τον ρυθμό, χωρίς συγκεκριμένους κανόνες.  Στους λαϊκούς χορούς, μόνο στο τσιφτετέλι χαμογελούν περισσότερο. Όταν χορεύεται από γυναίκα «σόλο», αυτό γίνεται πάνω σε τραπέζι γεμάτο πιάτα (για να μην μπορεί να κάνει βηματισμούς, αλλά μόνο να σείει το στήθος, τη μέση και τους γλουτούς), ενώ η παρέα συνοδεύει με ρυθμικά παλαμάκια.

Επίσης στον Λίβανο ο χορός της κοιλιάς, αναδεικνύει την χάρη και τη θηλυκότητα της γυναίκας, σε όλο της το μεγαλείο. Η μελωδία ανταμώνει την κίνηση και το θέαμα είναι εκπληκτικό. Παραδοσιακοί ρυθμοί και μορφές χορού δίνουν την διαφορετικότητα όπως το Debke. Το λιβανέζικο στυλ μοιάζει πολύ με το αιγυπτιακό, αλλά είναι περισσότερο δυναμικό και οι χορεύτριες κινούνται περισσότερο στον χώρο.