Στη θηλιά των τραπεζών...

Ακόμη δεν έχουμε καταλάβει, πως μία εταιρεία αλλαντικών, που φτάνει να μπαίνει σφήνα στις πωλήσεις της Nikas και του Yfantis, και να αποκτά την πρώτη θέση κατακτώντας το 26% μεριδίου, καταφέρνει να είναι και με τα δύο πόδια, έτοιμη για κανόνι ή εξαγορά.

Πραγματικά έχουμε πολύ καιρό να δούμε διαφήμιση της Κρητικής εταιρείας στην τηλεόραση που κατάφερε σε σύντομο χρονικό διάστημα να εδραιωθεί στα μάτια του καταναλωτικού κοινού.

Τα συνηθισμένα χρέη προς τις τράπεζες, σφίγγουν σαν θηλιά, οι αποθήκες και τα ψυγεία δείχνουν να είναι άδεια για νέες παραγγελίες, αβεβαιότητα στους εργαζόμενους και οι βασικοί μέτοχοι (αδερφοί Δομαζάκη), φαίνεται ότι δεν έκαναν καλή διαχείριση στην εταιρεία.

Τα κυριότερα λάθη που κάνουν τέτοιου βεληνεκούς εταιρείες, είναι συνήθως οι παχυλοί μισθοί σε στελέχη, τα πολλαπλά ανοίγματα και ο δανεισμός και σε ορισμένες περιπτώσεις οι καταχρήσεις για λογαριασμό των μετόχων.

Σημειωτέον ότι όταν τέτοιου είδους εταιρείες εξαρτώνται πολύ από εισαγωγές κρέατος (χοιρινό - γαλοπούλα), τις οποίες συνήθως πρέπει να πληρώνουν μετρητοίς με την εκάστοτε παραγγελία, και αυτές εισπράτουν τις πωλήσεις τους με μεταχρονολογημένες επιταγές, είναι σαφές ότι η εκάστοτε εταιρεία εισπράττει πιο αργά από ότι πληρώνει.

Αυτό συνεπάγεται ότι πρέπει να έχει τεράστια δικά της ίδια κεφάλαια για να αυτοχρηματοδοτείται, και μέρος των κερδών να χρησιμοποιούνται ως αποθεματικά. Όχι απλά να καταφεύγει αμέσως στις τράπεζες και να υπογράφει δανειακές συμβάσεις με υψηλά επιτόκια και στο τέλος με μία λάθος διαχείριση, να μην μπορεί να γυρίσει σελίδα.

Πραγματικά θέλει πολύ καλό ζύγισμα των υποχρεώσεων σε τέτοιες επιχειρήσεις, γιατί δεν θέλει και πολύ σε μία νύχτα να βάλεις λουκέτο. 

Ως neats, ελπίζουμε ότι θα βρεθεί στρατηγικός επενδυτής που θα προσφέρει φρέσκα κεφάλαια και θα βοηθήσει την εταιρεία να ανασάνει, προκειμένου να μην χαθούν οι εκατοντάδες θέσεις εργασίας...